Şafak Pavey CHP'nin İstanbul Milletvekillerinden. Onu tanımayanlar hikayesini ilk duyduklarında şaşıracaklar. Pavey gencecik iken okumaya gittiği İsviçre'de bir tren kazası sonucu bir kolunu ve bir bacağını kaybediyor. Pes etmiyor, zorlu bir tedavi sürecinden sonra toparlanıyor ve yaşama son hızla devam ediyor. Öyle ki birçokları onun yaşadığı gibi coşkulu ve güler yüzlü yaşamamıştır bu bir garip yerde. Uzun yıllar Birleşmiş Milletler'de çalışıyor. İşte orada çalıştığı sırada iki sene İran'a gidiyor Birleşmiş Milletler'in sözcüsü olarak. Nereye Gidersem Gökyüzü Benimdir kitabında İran'da geçirdiği trajikomik iki seneyi anlatıyor Pavey. Orada yaşadığı zorlukları -hem kadın, hem engelli, hem insan olarak-, çarpık ve zulüm gören toplumu, İranlıların işleri yürütme tarzını ve yönetimin baskıcı rejimini yazmış. İran'ı içeriden gözlemleyebilmiş Şafak Pavey ve orada geçirdiği iki sene yaralar açmış ruhunda; okuyucu için onun bu derece kişisel ve zorlu bir deneyimini kaleme alması paha biçilemez. Pavey'in dilinin sadeliği, anekdotlarına eklediği mizah ve zaman zaman ciddileşip zaman zaman da hüzünlü bir hâl alan anlatımı ile kitap zevkli ve öğretici bir okumalık. Okuduklarımın çoğu zihnimin arka odasında dönüp duruyorlar hala, çoğu rahatsız edici gerçekler. İnsan olma haklarının elinden alındığı, baskı gören ve din kisvesi altında acımasızca ezilen halkın ülkesi İran. Pavey orada gördüklerini anlatarak, İran'ın insanlarının yalnızlığını paylaşıyor dünya ile. Ne üzücü ki sürekli gülen ve enerjisini onu tanıyan herkese dağıttığı söylenen sevgi ve cesaret dolu bu kadın, İran'dan kabuslarla ayrılıyor.Şafak Pavey'in kendi sitesi: http://www.safakpavey.com/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder