Avokado I

Zihnim bir çölden farksız hissettiriyor bu aralar. Tam ağzını açıp benimle konuşacak derken suratını asıp kafasını çeviriyor öbür tarafa. Bu kuraklık sevgili blog'u da etkiliyor ister istemez. Güncellemeler seyrekleşiyor, sessizlik çoğalıyor. Böyle dönemlerde kendimle savaşmak adına bir cephe açmaya karar verdim. Tek bir konu başlığının altına uzun uzun yazmak zor olduğunda birçok konu hakkında kısa kısa yazmayı görev bileceğim kendime. Böyle bir denemeyi Bunları seviyorum. adlı iletimde yapmıştım. O iletiyi şu anda geliştirmekte olduğum yeni bir serinin kaba taslağı olarak almak yanlış olmayacaktır. Bu yeni seriye Avokado adını veriyorum. Haydi başlayalım o zaman.

Pazar Rüyası

Onlarca yıl sonra reşit olan her öğrenciye yaşıtlarıyla ayrı eve çıkma izni ve bursu verilecek. En başta cazip görünen bu sistem pratikte çok farklı sonuçlar doğuracak. Dünyanın her yerinde oluşturulacak öğrenci evlerinin açılamayan tek bir kapısı olacak. Bu kapının ardındakiler bir zaman gizemini koruyacak; fakat meraklı bir grup kapıyı zorlayacak. Açılan kapının ardında kendi dairelerine benzeyen ama daha ufak bir ev bulacaklar. İlk önce kendi dairelerinin uzantısı olan yeni bir kısım bulduklarını düşünerek sevinecekler. Ardından keşfedilen dairenin sahibi varacak mekâna. İri yarı, yavaş ama korkutucu adımlar atan ve kaşları çatık adam öğrencileri korkutacak. Ve bu adam koridorun sonunda, kapı eşiğinde duran korkmuş öğrencilere gözünü kırpmadan bakacak. Öğrenciler ise bu bakışlara yenik düşecek, kapıyı kapatacak ve sağlama alacaklar. Bu kapının bir daha açılmaması gerektiğini hissedecekler. Ve haklı olacaklar. Karşılaşmaları dünyaya yayılacak ve kendi evinde yaşayan her bir öğrenci o kapıdan rahatsızlık duyacak. Daha tedbirli olacaklar. Banyodan odalarına çıplak koşmayacaklar ya da evde yalnızken sarhoş olmayacaklar. Bu kapılar onların ipleri olacak ve güzel öğrenciler kapının ardındaki kötü adamın kuklası olacaklar.

23 Şubat'ı 24'üne bağlayan gecenin rüyası.

Uçuç Böceği XI

Aşağıda Joe Webb'in gönül çalan kolajlarını bulacaksınız. Sanatçının Magritte'ten izler ve apaçık göndermeler taşıyan eserlerini incelemesi eğlenceli. Daha fazlasını görmek için buraya tıklayın.

Kissing Magritte

Archer

Komik bir şeyler mi izlemek istersiniz? Archer'ı deneyin.

Lincoln

Spielberg’in yapmayı bildiği bir şey var ise, o da beyaz perdede devasalaşan masallar anlatmak olmalı. Yönetmenin filmlerinde kurduğu dramatik çatı çoğunlukla bana ağır gelse bile, belli anlarda içimdeki o epik hisleri barındıran kutuyu tırmalayan sahneleri ve diyalogları ile yönetmenin filmleri çoğu zaman bir yer buldu bu kalpte. 1971’de çektiği The Duel’la yüzsüz korkulara bir yenisini tır formunda eklediğinden beri onlarca işe imza attı. Adı fantezi ve bilim-kurgu sevenlerin saygıyla andığı bir sinema dahisi oldu. Indiana Jones, E.T., Kaptan Hook, T-Rex, Spielberg’in vizyonuyla şekillenen ünlü beyaz perde simaları.  Spielberg’in yeni projelerinin haberleri geldiğinde kamuoyunda heyecan çarpıntıları oluşması kaçınılmaz. Son filmi Lincoln ile de yönetmen bu seneki ödül maratonunda ön saflarda koşuyor. (Bkz. Oscar Adayları)

Londra I

Londra'nın gerçekliğinden kuşku duymak ne haddime! Ama yıllardır sadece kitaplardan okuduklarım, dergi, gazetelerden ve bilgisayar ekranlarından gördüklerimle kafamda yarattığım şairler Londra'sı hiç kuşkusuz masalsı bir niteliğe bürüneli çok oluyor. Woolf''un Londra kadınları, Dickens'ın yokluk insanları ve Ackroyd'un mistik Doktor Dee'si, Londra'da bana eşlik ettiler. Harry Potter uzaklarda bir diyarda -en az zümrüt yeşili şehir kadar uzak mıdır?- bu şehirde sürükledi ayaklarını ve King's Cross'tan bindi Hogwarts trenine. Ne romantik komedilere ve dramlara sahne oldu tuğla duvarlı evleri. Bu zenginlik ile büyüdü gözlerim ve şaşkınlığım. Londra ile ilk tanışmam gerçekleşti; azı ve çoğu ile bu şehir bütün o kurgulardaki gibi görkemli. Önümüzdeki zamanlarda hakkında yazabilirim, şimdilik Londra sokaklarında gezenlerin rast gelebileceği sokakların fotoğraflarını paylaşıyorum.